Kur'an-ı Kerim Cüz-14 Sayfa-265

Onun yanına girdikleri zaman: “Selâm (olsun)” dediler. (İbrâhîm a.s) şöyle dedi: “Gerçekten biz sizden korkuyoruz.”﴿52﴾ (İbrâhîm (a.s)’ın misafirleri) şöyle dediler: “(Siz) korkmayın! Muhakkak ki; biz seni, bir âlim (erkek) çocuk ile müjdeliyoruz.”﴿53﴾ “Bana ihtiyarlık gelmişken mi beni müjdeliyorsunuz? Böyleyken ne ile müjdeliyorsunuz?” dedi. ﴿54﴾ “Biz seni hak ile müjdeledik. Artık 'ümit kesenler'den olma.” dediler. ﴿55﴾ “Dalâlette olanlardan başka, kim Rabbinin rahmetinden ümidini keser?” dedi. ﴿56﴾ Şöyle dedi: “Ey elçiler! Bundan sonra sizin konuşacağınız konu nedir?” ﴿57﴾ “Muhakkak ki; biz, mücrim (günahkâr) bir kavme gönderildik.” dediler. ﴿58﴾ Lut’un ailesi hariç, muhakkak ki; Biz onların hepsini mutlaka kurtaracağız. ﴿59﴾ Onun hanımı (kadını) hariç. Çünkü onun mutlaka geride kalanlardan (helâk olacaklardan) olmasını takdir ettik. ﴿60﴾ Böylece, gönderilmiş olan resûller (elçiler), Lut’un ailesine geldiği zaman... ﴿61﴾ (Lut (a.s) şöyle) dedi: “Muhakkak ki; siz tanınmayan bir kavimsiniz (yabancı bir topluluksunuz).”﴿62﴾ “Hayır, biz, onların hakkında şüphe ettikleri şey ile sana geldik.” dediler. ﴿63﴾ Ve biz sana hakkı getirdik. Ve muhakkak ki; biz sadıklarız (doğru söyleyenleriz). ﴿64﴾ Hemen ailenle, gecenin bir kısmında yürüyerek yola çıkın! Onların arkasından, onları takip et. Sizden hiçbiriniz arkasına dönüp bakmasın. Ve emrolunacağınız yere gidin. ﴿65﴾ Ve onların "arkası kesilmiş (nesli tükenmiş)" olarak sabahlayacakları (helâk olup yok olacakları) emrini, ona bildirdik.﴿66﴾ Ve şehir halkı, birbirini müjdeleyerek geldi. ﴿67﴾ (Lut a.s) şöyle dedi: “Muhakkak ki; bunlar benim misafirlerimdir. Artık beni mahçup etmeyin(utandırmayın).”﴿68﴾ Allah’a karşı takva sahibi olun, sakının. Beni alçaltmayın (rezil etmeyin). ﴿69﴾ “Biz seni elâlemin (başkalarının) işine karışmaktan nehyetmedik (men etmedik) mi?” dediler.﴿70﴾